| Aantekeningen |
- https://www.hasel.be/familie-bruninckx-%E2%80%93-uit-familiekroniek-bruninckx-1989
Bruninckx
De familie Bru(y)ninckx is vermoedelijk verwant met het oude riddergeslacht Bruyninx. In de schepenregisters van Alken lezen we immers, dat Wouter Bruyninx met Marie Trekels ca. 1560 twee
onwettige zonen had, nl. Wouter, die wagenmaker werd, en Jan, die beiden te Stevoort en omstreken de tak voortzetten.
Wouter Bruyninx was ook de oom van Juf. Marie Bruyninx, gehuwd met Jan de Chiney uit Tongeren.
Het familiewapen vonden we terug op de grafzerk van hun dochter, Cecilia, en is « doorsneden : I in
(goud) drie (rode) palen; II van rood, met over alles heen een zilveren hartschild, beladen met een zwarte leeuw ».
Het is een variante op het bekende wapen van Jonker Jan Brunninckx (+ 1641), heer van Brustem en voogd van Zepperen.
De vele naamdragers Bruyninckx e.d. kunnen we dan ook aanraden hun stamboom op te maken en wie weet wat ze nog zullen ontdekken.
FAMILIE KRONIEK BRUNINCKX
door Francis Hoole en Piet Severijns
Familie Bruninckx – uit: Familiekroniek Bruninckx (1989)
Description
Een familienaam die wij in onze provincie nog al eens tegenkomen is de geslachtsnaam Bruninckx of Bruyninckx. Die schrijfwijze doet er niet toe, want deze familienaam komt van de doopnaam Bruno.
Het was de aartsbisschop Bruno van Keulen die aan de basis lag van de familienaam Bruyninckx. Zijn collega uit Luik, de heilige Lambertus deed het ook niet slecht, want we moeten maar denken aan de familienamen Lambrechts, Lammens, Lambotte, Lambi en noem maar op.
Volgens de naamkundige Albert Carnoy zou de uitgang «ing» in de familienaam Bruyninckx verwijzen naar een hof of woonstede, bv. iemand die op de hoeve van heer Bruno woonde als familielid of in dienstverband werd als «die van Bruninx» aangewezen. Zij die op de hoeve van heer Hein woonden, noemde men Heininx. Hieruit mogen we besluiten dat alle Limburgse naamgenoten niet automatisch aan elkaar verwant zijn. De belangrijkste stam van het geslacht Bruyninckx woonde te Brustem en de oudst gekende stamvader zou volgens een geschreven genealogie een zekere Bruno geweest zijn. De familie woonde echter reeds veel langer te Brustem, want in de oorkonde is er reeds sprake van het Bruyninckxhof in het jaar 1300. Volgens de tekst die, tussen haakjes gezegd, circa het jaar 1450 werd neergeschreven, was deze Bruno een van de zeven graven van Brustem die hun goederen in leen van de Graaf van Loon ontvangen hadden. De betekenis van graaf moet waarschijnlijk gezocht worden in z’n oorspronkelijke betekenis, nl. voornaam ambtenaar of beambte. Men denke aan de functie van bv. dijkgraaf in de Polders. De zeven graven van Brustem waren waarschijnlijk ridders, leenmannen van de Graaf van Loon en mogelijk fungeerden ze als grenswachters in het fel omstreden gebied tussen Brustem en Sint-Truiden. We mogen gerust beweren dat die zeven geslachten op een versterkte hoeve woonden. De zeven graven van Brustem waren : die van Pulinckx, van Elderen, van Meer, Vanderborcht, Van de Blokkerie, Van Hamel en Bruyninckx. Een zoon van deze Bruno was een zekere Robert of Robijn Bruyninckx, ridder, die in 1350 als knape van wapen in de oude oorkonde vermeld staat.
Uit een document van 20 september 1450 vernemen we dat deze Robijn verscheidene kinderen had die de tak zouden verder zetten. Merkwaardig in deze stamboom is, dat elke generatie van de Bruyninckxen zijn bastaarden of natuurlijke kinderen had. Zo had bv. Gillis Bruyninckx in 1441 twee natuurlijke kinderen, nl. Margriet en Gielisken en zijn neef Bartholomeus Bruyninckx maakt in zijn testament van 27 juli 1500 ook melding van twee natuurlijke kinderen, nl. Maria en Jan. Ook de schepenboeken van Alken uit de jaren 1560 vertellen ons dat een zeker mijnheer Wouter Bruyninckx van Tongeren met zijn meid Maria Trekels twee onwettige zonen had, nl. Wouter die te Alken wagenmaker werd en Jan die in de streek van Stevoort de stam zou verder zetten. De vele naamdragers Bruyninckx kunnen we dan ook aanraden hun stamboom op te zoeken want wie weet hebben ze geen jonker of ridder tussen hun verre voorvaderen.
De bekendste man in de Bruyninckxgeschiedenis is een zekere jonker Jan Bruyninckx die te Maastricht op 29 juni 1574 geboren werd. Hij was Heer van Brustem en voogd van Zepperen. Na zijn overlijden op 26 juli 1641 werd hij onder een prachtige arduinen zerksteen op het hoogkoor van de Minderbroederskerk te Sint-Truiden begraven. Het wapenschild van de familie Bruyninckx kan als volgt beschreven worden: in goud twee rode dwarsbalken met in het zilveren vrijkwartier drie of soms één zwarte leeuw met rode tong en nagels. Het goud en geel verwijzen naar de leenhulde die de Bruyninckxen aan de Graven van Loon moesten brengen, terwijl de leeuw zou kunnen verwijzen naar het leenmanschap met de Graven van Gullik. U weet het of u weet het niet, maar de Brustemnaren hadden twee heren, nl. de Graaf van Loon en de Graaf van Gullik.
Uit het voorgaande kunnen we besluiten dat de leden van de familie Bruyninckx in hun familiewapen te kennen gaven dat ze twee heren moesten dienen.
|
Onze familiestambomen
